Verse appeltaart associeer ik altijd met gezelligheid, eigenlijk net zoals ik mijn pizza probeer te bakken. Natuurlijk wil ik een ambachtsman zijn die vakkundigheid uitstraalt, waar de klant van op aan kan en waar iedereen de vingers bij op eet. Maar graag heb ik het ook even met u over grootmoeders recept. Weet u nog vroeger? Moeder haalde een warm stomend baksel uit de oven. Gebakken op de manier die van uw oma is gekopieerd. Elke generatie geeft een eigen twist aan de familiaire smaak. Zij wist haar man en kinderen te bekoren met zoet gebakken lucht door het huis op een stille zaterdagochtend. Na het ontbijt in de middag kwam met de hete koffie vers gebak ten tafel en tevredenheid roerde het gezin.
Toen ik 18 was en eigenwijs genoeg was om van school gestuurd te worden besloot ik, na een tiental stomme baantjes, om banketbakker te worden. Meester Norden deed voor hoe je een sprits opspoot en vertelde: “ook al staat de koningin voor de kachel, je duwt haar aan de kant want het is jouw oven, gaar is klaar”. Van pure witte kristalsuiker werd met gebrande en gepelde amandelen overzoete spijs gewalst, dit mocht ik niet te snel doen want anders duwde ik de olie eruit en ging de spijs vervelend plakken. Korstdeeg rollen, elke keer dubbel vouwen met hele hompen boter ertussen, net zo vaak vouwen totdat er een tal van laagjes ontstonden. Heel netjes de vormpjes eruit stansen en in de oven kwam, als je het goed had gedaan, het bakwerk keurig omhoog en de laagjes knapperig zichtbaar. Loopt u het water al in de mond? De bakkerij had een warme kant voor het bakken en een koude kant waar alles werd opgemaakt. In de laatste plek stond ook een chocolade machine de hele dag chocolade te tempereren, als wij vertrokken ging het apparaat niet uit dus zo ging het de hele nacht door, hoe meer dit bruine goud beweegt des te meer de kwaliteit er op vooruitgaan. Als jongen liep ik langs dit chocolade geweld om zo stiekem mijn vingertje onder het straaltje te houden om vervolgens de zoetigheid af te likken en dit spul om te zetten in dopamine naar mijn hersenpan. Wetenschappelijk is bewezen dat je van chocolade gelukkig wordt, al is het alleen al maar puur chemisch.
Maar dat zoete geluk was natuurlijk maar van korte duur. Gevulde koeken opmaken, hier jongen op elke koek moet een halve amandel. 100, 500, 1000, de eentonigheid. Platen schoonmaken, poetsen. De bakkerij van deze chef is uiteindelijk ten onder gegaan aan schaalvergroting. Natuurlijk, de klanten waren er met hun vraag, alleen het aanbod werd steeds bekaaider. Appeltaarten kwamen er met honderden uit de oven, het mooie speculaasplankje werd een wals waar de koekjes met 10tallen tegelijk uit floepten en de chef bakker werd zo dik dat hij niet meer fatsoenlijk uit zijn stoel kon op staan, zijn dikke billen bleven tussen de armleuningen steken. Ik besloot dat het genoeg was en poetste te plaat, maar nu figuurlijk. Door de gerenommeerde bakkers werd altijd al een beetje laag dunkend over huismoedertjes koek gesproken, eigenlijk dat wat ik het meeste miste. Puur geluk in de vorm van goedbedoelde suikertaartjes. Ambachtelijke bakker, ambachtelijke slager en zoals u leest, een ambachtelijke praatjesmaker. Ik had er genoeg van en trok de wijde wereld in. Op zoek naar de balans tussen gebakken vakbekwaamheid en een gezellige werkplek met een idem product. Suikergoed loop ik nu niet meer warm voor, genoeg van gehad.
Nu ben ik al 11 jaar vader en moet er brood op de plank komen. Dus niet klagen maar dragen. In mijn bakseizoen sleur ik mijn oven en tafels mee en bak ik ter plekke bij de klanten de pizza, of in mijn bewoording: pietsa. Ze gaan als zoete broodjes over de toonbank. Wilt u ananas op uw pizza? Doe ik niet moeilijk over, natuurlijk bak ik ambachtelijk maar het belangrijkste is dat het een gezellig feest is. Nu heeft mijn dochter Wies de oven en de deegroller gevonden en bakt zij zeker wekelijks heerlijke Norger haverkoekjes, warm fris en nog zacht uit de oven waan ik mij alsof ik hinnikend op de Norger paardenmarkt sta en briesend gezelligheid naar binnen smikkel. Gisteren heeft zij met haar oma heerlijke pindakaaskoekjes gebakken. De jeugd zal onze redding zijn.
Dus mijn hooggewaardeerde dorpsgenoten, liever zoetigheid dan narigheid. Er zijn nu een 25 tal aanmeldingen voor de appeltaart wedstrijd, dus ook al zo´n 250 puntjes gezelligheid die we zondag 9 maart met ons allen gaan opsnoepen onder het geluid van zoete Norgerklanken van het Dokter Nassaucollege. Zeg ik u tabee en open mijn meelbox dagelijks hopende op uw aanmeldingen voor deze befaamde bak contest waar behalve mooie prijzen ook een duurzame eer op het spel staat. Wie gaat er naar huis met het winnaars taartschepje? Meedoen? Schrijf u in op:
Neem ik nu nog een koekje van Wies.